Godziny pracy w roku szkolnym 2017/18:

Drogi Uczniu zwróć się do pedagoga gdy:
• masz problem i nie wiesz jak go rozwiązać, chciałbyś z kimś porozmawiać,


• czujesz, że nikt Cię nie rozumie, jesteś samotny,


• nie potrafisz porozumieć się z nauczycielem,


• masz problemy rodzinne, znajdujesz się w trudnej sytuacji materialnej.

Przyjdź także wtedy gdy:
• chcesz podzielić się swoją radością, sukcesem,


• chciałbyś pomóc innym, nie wiesz w jaki sposób,


• masz ciekawe pomysły, którymi chcesz się podzielić.

Drogi rodzicu, zwróć się do pedagoga szkolnego i psychologa, gdy:
• niepokoi Cię zachowanie dziecka,


• chcesz porozmawiać o dziecku i Twoich z nim relacjach,


• masz pytania dotyczące wyników w nauce dziecka i jego funkcjonowania w szkole,


• potrzebujesz wsparcia w procesie wychowania,


• masz pytania i nie wiesz do kogo się z nimi zwrócić,


• szukasz pomocy.

Plan pracy pedagoga:
• zajęcia indywidualne dla uczniów objętych pomocą psychologiczno – pedagogiczną w szkole,


• zajęcia warsztatowe, profilaktyczne grupowe w klasach,


• organizowanie konkursów dla uczniów,


• systematyczna, bieżąca analiza i diagnoza sytuacji uczniów,


• kontrola ocen i frekwencji,


• systematyczna współpraca z przedstawicielami instytucji wspierających wychowanie : Policja, Straż Pożarna, Poradnia PPP, MOPS, GOPS, PCPR, GKRPA, kuratorami rodzinnymi, itd.


• realizacja Programu Profilaktyki i Promowania Zachowań Prozdrowotnych,


• współpraca z wychowawcami, nauczycielami, pielęgniarką szkolną, psychologiem,


• terapia zajęciowa,


• konsultacje indywidualne z rodzicami.

Zajęcia rewalidacyjne przeznaczone są dla dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Podstawą organizacji zajęć jest zapis o konieczności ich prowadzenia zawarty w orzeczeniach o potrzebie kształcenia specjalnego uczniów. Orzeczenia są konstruowane przez poradnie psychologiczno-pedagogiczne na wniosek rodziców dzieci: niepełnosprawnych intelektualnie, ruchowo, niewidomych lub niedowidzących, niesłyszących, z zaburzeniami zachowania oraz zagrożonych niedostosowaniem społecznym.
Zajęcia rewalidacyjne odgrywają bardzo ważną rolę w procesie kształcenia uczniów z powyższych grup. Zajęcia tego typu nie powinny mieć charakteru dydaktyczno-wyrównawczego, ale raczej kompensacyjny. Głównym założeniem jest wspieranie dziecka i poprzez wzmacnianie mocnych stron - wspomaganie rozwoju i zaburzonych funkcji. Rewalidator powinien korzystać z różnych form i metod pracy, aby wypracować najlepsze efekty. Obszarem do pracy nie są tylko deficyty czy nieprawidłowości, ale również najmniej uszkodzone funkcje i właściwości. Zajęcia mają służyć ich rozwijaniu i wzmacnianiu, a także wykorzystywaniu przy kompensowaniu braków. Założeniem rewalidacji jest przywrócenie jak najlepszego funkcjonowania intelektualnego i społecznego ucznia. Dobre efekty przynosi poszerzanie zakresu aktualnych umiejętności, tego co dziecko już potrafi.

Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne przeznaczone są dla dzieci i młodzieży, u których stwierdzono specyficzne trudności w uczeniu się (dysleksja, dysgrafia, dysortografia, dyskalkulia). Istotą zajęć jest korekcja, czyli usprawnianie zaburzonych funkcji poznawczych i psychomotorycznych dziecka oraz poprawa ich współ działania, a także kompensacja, która sprowadza się do stymulowania funkcji rozwijających się prawidłowo celem wspomagania słabiej rozwiniętych bądź częściowego ich zastępowania. To zatem specjalistyczna pomoc udzielana dziecku i jego rodzicom w celu pokonywania zaburzeń rozwojowych i trudności w nauce, polegająca na rozpoznaniu problemu –diagnozie i rozwiązaniu go - terapii. Terapeuta powinien stworzyć możliwości wszechstronnego rozwoju umysłowego, społecznego i psychicznego dzieciom z utrudnieniami rozwojowymi. Polega to na usuwaniu bezpośrednich przyczyn niepowodzeń szkolnych oraz ich emocjonalnych i społecznych konsekwencji, wyrównywaniu braków w wiadomościach i umiejętnościach szkolnych, zwiększaniu motywacji i przywróceniu prawidłowych postaw wobec nauki.

Cele szczegółowe:
• Kształtowanie pozytywnej samooceny.


• Kształtowanie odporności emocjonalnej na niepowodzenia.


• Kształcenie systematyczności i wytrwałości w pracy


• Rozwijanie sprawności manualnej.


• Rozwijanie koordynacji wzrokowo – ruchowej.


• Usprawnianie percepcji słuchowej.


• Rozwijanie elementarnych pojęć matematycznych.


• Usprawnianie procesów pamięci i myślenia.


• Rozwijanie zdolności koncentracji uwagi.


• Bogacenie wiedzy ogólnej, słownictwa i rozbudowywanie wypowiedzi.

Cele szczegółowe:
• Podniesienie sprawności funkcji wzrokowych celem polepszenia zapamiętywania obrazu graficznego wyrazu.


• Podniesienie poziomu sprawności funkcji słuchowych.


• Podniesienie poziomu sprawności funkcji przestrzennych oraz ruchowych celem polepszenia poziomu graficznego pisma.


• Doskonalenie umiejętności czytania cichego oraz głośnego – tempo i technika.


• Podniesienie poziomu umiejętności czytania ze zrozumieniem.


• Doskonalenie pamięci.


• Stymulowanie sfery słowno logicznej.


• Poszerzanie zasobu wiadomości oraz słownictwa.


• Doskonalenie umiejętności radzenia sobie ze stresem w szczególności podczas prac pisemnych (klasówka, egzamin).


• Wzmocnienie poczucia własnej wartości.


• Wzmocnienie motywacji do pracy.

Wzmacnianie osobowości poprzez realizację celów rozwojowych, edukacyjnych i terapeutycznych. Stworzenie poszczególnym uczniom doświadczeń korygujących ich sądy urazowe Czynnikiem zmiany są doświadczenia korekcyjne, emocjonalne i nabywanie nowych umiejętności. Zmiany sądów urazowych dotyczą czterech obszarów: ja – rówieśnicy, ja – dorośli, ja – zadanie, ja – ja.

Zaspakajanie podstawowych potrzeb uczniów, rozwijanie indywidualnych zainteresowań, podejmowanie ważnych zagadnień dla danej grupy wiekowej. W okresie dojrzewania cel rozwojowy musi być ukierunkowany na odkrywanie świata psychicznego i kształtowanie indywidualnych poglądów na otaczającą rzeczywistość. Należy brać pod uwagę wszystkie procesy emocjonalne, oraz kryzysy jakie przeżywa dorastająca młodzież.

Wspomaganie procesu nabywania wiedzy o sobie samym i o innych ludziach i procesu rozumienia świata społecznego. Celami edukacyjnymi może być: uczenie się rozpoznawania emocji, poznawanie mechanizmów uzależnień, uczenie się pełnienia określonych ról, rozwiązywania konfliktów między ludźmi.

Sprzyjanie odreagowaniu napięć emocjonalnych, dostarczanie nowych doświadczeń przeciwstawnych do treści doświadczeń urazowych. Aby prawidłowo określić cel terapeutyczny należy przede wszystkim dokonać diagnozy trudnych stanów emocjonalnych poszczególnych członków grupy. Trudne stany emocjonalne dzieci objawiają się takimi zachowaniami jak: nadpobudliwość psycho – ruchowa, agresja, stosowanie przemocy lub nieśmiałość i wycofanie. Zajęcia terapeutyczne mają stworzyć takie sytuacje w których uczeń będzie mógł poznać siebie, docenić swoje mocne strony, zmienić sądy o sobie i otaczającej rzeczywistości, a także nabyć nowe umiejętności, głównie interpersonalne.

Cele szczegółowe:
• Wzbudzanie zainteresowania wykonywanymi czynnościami.


• Wywoływanie radości z podejmowanego wysiłku i efektów.


• Kształtowanie doprowadzania czynności do końca.


• Kształtowanie odpowiedzialności za realizację powierzonego zadania.


• Wzmacnianie cierpliwości w sytuacjach niepowodzeń.


• Wyciszanie nastawień lękowych – ćwiczenia relaksacyjne, wizualizacyjne.


• Eliminowanie zachowań agresywnych i przemocy.


• Wskazanie właściwych form rozładowania napięć emocjonalnych, będących źródłem agresji.


• Zmiana zachowań społecznie nie aprobowanych bądź szkodzącym sobie i innym.


• Wzmocnienie pozytywnego obrazu samego siebie i samooceny.


• Integracja uczniów.


• Kształtowanie umiejętności współpracowania w grupie.


• Budowanie więzi międzyludzkich.